பாடல் 97 ... சிறுமிக் குமர நிகர்   (தும்மும் போது குமரா சரணம் என்பீர்)

......... பாடல் .........

      சிறுமிக் குமர நிகர்வீர் பகிரச் சிதையுயிர்த்துச்
      சிறுமிக் குமர சரணமென் னீருய்விர் செந்தினைமேற்
      சிறுமிக் குமர புரைத்துநின் றோன்சிலை வேட்டுவனெச்
      சிறுமிக் குமர வணிமுடி யான்மகன் சீறடிக்கே ...... 97

......... சொற்பிரிவு .........

சிறு உமிக்கும் மர பகிர நிகர்வீர் சிதை

(உயிர்துச்) சில் துமி குமர சரணம் என்னீர் உய்வீர் செம் தினை மேல்

சிறுமிக்கு மரபு உரைத்து நின்றோன் சிலை வேட்டுவன்

(எச்) சில் து மிக்கும் அரவு அணி முடியான் மகன் சீறடிக்கே.

......... பதவுரை .........

சிறு ... அற்பமான,

உமிக்கும் ... சிறு உமியைக் கூட,

பகிர ... தர்மம் செய்வதற்கு மனமில்லாமல்,

மர நிகர்வீர் ... மரத்தைப்போல ஈவு இரக்கம் இல்லாமல் இருப்பவர்களே,

சிதை ... அழிந்து போவதும்

உயிர் துச்சில் ... ஜீவனுக்கு ஒதுங்கிடமான (இந்த தேகத்தில்),

துமி ... தும்மல் எற்படும் போதிலாவது,

குமரா சரணம் என்னீர் ... முருகா உன் அடைக்கலம் என்று சொல்லுங்கள்,

உய்வீர் ... அதன் மூலமாக நற்கதி அடைவீர்கள்,

செம் தினை மேல் ... சிவந்த தினைப்புனத்தில் வாழும்,

சிறுமிக்கு ... வள்ளி நாயகிக்கு,

மரபு உரைத்து ... தன்னுடைய வம்ச பரம்பரையை எடுத்து உரைத்து அவளுடைய அன்பை வேண்டி,

நின்றோன் ... நின்றவனும்,

சிலை வேட்டுவன் ... வில்லைத் தரித்த கண்ணப்ப நாயனார்,

எச்சில் ... தான் முதலில் ருசி பார்த்து நைவேத்தியமாகக் கொடுத்த மாமிசத்தை,

து ... மிகவும் களிப்புடன் உண்டவரும்,

மிக்கு ... மேன்மையான விதத்தில்,

அரவு அணி முடியோன் ... சர்ப்பத்தைத் தரித்த சடையை உடைய சிவபெருமானின்,

மகன் ... மைந்தனாகிய கந்தக் கடவுளின்,

சீறடிக்கே ... சிறிய திருவடிகளை தியானித்துக் கொண்டே

(தும்மும் போது 'குமரா சரணம்' என்று சொல்லுங்கள்).

......... பொழிப்புரை .........

உமி அளவு கூட பகிர்ந்து கொடுக்க மனமில்லாத கட்டை போன்றவர்களே, தும்மும் போது, வள்ளியை ஜாதி குலம் பார்க்காமல் வலிய ஆட்கொண்டவரும் கண்ணப்பனின் எச்சில் பட்ட மாமிசத்தை அவரது பக்திக்காக மகிழ்ந்து ஏற்றுக் கொண்ட சர்ப்பாபரணராகிய சிவபெருமானின் குமாரனாகிய முருகப் பெருமானின் திருவடிகளை தியானித்துக் கொண்டு 'குமரா சரணம்' என்று ஓதுவீர்களாக. நீங்கள் நல்ல கதியை அடைவீர்கள்.