பாடல் 92 ... சேடி வணங்கு   (அணைந்த வழி ஊடல்)

......... பாடல் .........

      சேடி வணங்கு வளைத்தோ ளனெப் புணர் சேயவட
      சேடி வணங்கு திருத்தணி காவல நின்செருக்காற்
      சேடி வணங்கு கொடியிடை யாரையென் செப்புமுலைச்
      சேடி வணங்கு தலைக்களி றீந்தது செல்லநில்லே ...... 92

......... சொற்பிரிவு .........

சேடு இ அணங்கு வளை தோள் என புணர் சேய,

(வட) சேடி வணங்கு திருத்தணி காவல, நேன் செருக்கால்

சேடி வணங்கு கொடி இடையாரை என் செப்பு?

(முலைச்) சேடு இவ்வணம் குதலை களிறு ஈந்தது செல்ல நில்லே.

......... பதவுரை .........

சேடு ... அழகாக இருக்கிறது,

இ அணங்கு ... இந்த மங்கையின்,

வளை தோள் ... வளை அணிந்த தோள்கள்,

என ... என்று மகிழ்ந்து சொல்லி

புணர் ... முன்பு தேவைப்பட்ட காலத்தில் என்னைப் புணர்ந்த,

சேய ... குமாரக் கடவுளே,

வடசேடி ... வெள்ளி மலையின் வட பாரிசத்தில் வாழும் வித்யாதரர்கள்,

வணங்கு ... வணங்குகின்ற,

திருத்தணி காவல ... தணிகை மலைக்கு அதிபனே,

நின் செருக்கால் ... நீ தழுவின பெருமிதத்தால்,

சேடி ... இருமாப்புக் கொண்டு,

வணங்கு ... துவளுகின்ற,

கொடி இடையாரை ... கொடி போன்ற இடையை உடைய பரத்தையரை,

என் செப்பு? ... நான் நிந்தித்துப் பேச என்ன இருக்கிறது?

முலைச் சேடு ... எனது மார்பகத்தின் திரட்சியை,

இவ்வணம் ... இந்த மாதிரியாகக் குலைக்கும்படி,

குதலைக்களிறு ... மழலை மொழி பேசும் இந்த பாலகன்,

ஈந்தது ... செய்து விட்டான்,

செல்ல ... என் அருகில் வராமல்,

நில்லே ... அவ்விடத்திலேயே நின்று கொள்.

......... பொழிப்புரை .........

முன்பு என் அழகைப் புகழ்ந்து என்னைச் சேர்ந்த கந்தனே, தேவர்கள் போற்றும் திருத்தணிகை மலைக்கதிபனே, உன்னைக் கூடிய பெருமையினால் அகம்பாவத்திலிருக்கும் பரத்தையரை நான் நிந்தித்துப் பேசுவதினால் என்ன பிரயோஜனம்? இந்த என் குழந்தை என்னுடைய யவன அழகைச் சீர்குலையச் செய்து விட்டான். அதனால் இங்கு வராமல் மீண்டும் அந்த பரத்தையரிடமே போய் கொள்.